“Het Kempisch klompje in wildverband gevoegd met een derde rijnzand. Dat is het summum.” De ogen van architecte Christine Ceuppens lichten op als ze het heeft over haar favoriete Olivier-baksteen. Dat is geen toeval: ook voor haar eigen woning koos ze voor Olivier én het Kempisch klompje.
23 jaar geleden ontwierp Christine Ceuppens (45) haar eerste woning. De bakstenen voor haar architecturale ontmaagding? Die kwamen van Olivier. “Ze zien er nog altijd erg goed uit”, lacht ze. “Bij bakstenen gaat het vaak om het gevoel. Bij Olivier zat dat meteen goed. De lichte kleurschakeringen van de getrommelde stenen zorgen voor een warme retrolook die perfect past bij klassieke woningen. En – niet onbelangrijk – mijn aannemers werken er graag mee. Dat zijn twee vliegen in één klap.
Als architecte werkt Christine vooral in haar eigen streek: Hoeilaart. En ook al toont ze in de ontwerpfase via 3D-visualisaties de look en feel van verschillende baksteenkeuzes, toch raadt ze haar bouwheren aan om de Olivier-showroom in Kortrijk te bezoeken. “Het is niet bij de deur, maar een huis is voor de meesten een levenswerk. Een droom die in vervulling gaat. Dan is het kiezen van je baksteen heus die verplaatsing waard. Want pas als je de baksteen in een ruimer kader ziet met verschillende metselverbanden en voegen, ontdek je de ware impact.”
Strak of modern of klassiek met een retrotoets: als architecte stelt Christine zich veelzijdig op. “Ik werk niet voor een bouwheer, maar samen met een bouwheer. En wat hun voorkeur ook is: in elk huis dat ik ontwerp moet ik me thuis voelen. Pas dan is een opdracht geslaagd.” Verhoudingen zijn daarin essentieel. Net als materiaalkeuze. “De bouwheren hebben uiteraard vrijheid, maar ik moet er zelf ook achter staan. Omdat ik vaak in de buurt werk, kom ik mijn klanten tegen op straat. En na 23 jaar zeggen ze nog allemaal goeiedag. Dat betekent heel veel voor mij en voor de bakstenen van Olivier.
Meer info over het Kempisch klompje vindt u hier.